مهمون ناخونده

دانی از زندگی چه میخواهم؟ من ، تو باشم پای تا سر تو! زندگی گر هزار باره بُوَد بار دیگر تو بار دیگر تو! ...

نقاشی گواش با دستهای گلپسرم ...

خيالت نشسته روى تك تكِ دانه هاى تسبيحم اجابت شو همين يك شب قول ميدهم "قَدرَ"ت را بدانم صدا کن مرا صدای تو خوب است صدای تو سبزینه آن گیاه عجیبی است که در انتهای صمیمیت حزن می روید ... کوچه اردیبشهت را بگذری شکوفه ها را دانه به دانه به پایت می ریزم من بادم در موهایت می پیچم بارانِ بهار نارنجم بسویت می تازم دفتر خیال را می بندم و با مُشتی واژه ی عاشقانه میبوسمت♡...

این روزها خورشید از پشت ابرهای شب زدهِ تاریک طلوع نمیکند... صبح های من، با گشودن چشمان پر فروغ تو آغاز میشود و تمام خانه ام میشود، خورشید!!! تو جزیی از منی دیگر نه زمان و نه مرگ هیچ یک عطش مرا از سرچشمه ی وجود و خیالت بی نیاز نمیکند... ...

️ ️ یه روز اردیبهشتی که اصرار کردین من پیاده برم خونه بابابزرگ که شما با دوچرخه بیاین اما وسط راه با دیدن و تماشا کردن یه اسب راه ده دقیقه ای بیشتر از یکساعت طول کشید ️ ...

راستی من نمیدانم این درخت ها این آسمان این گل ها ؛ باران ، این هوا کلا این بهار این اردیبهشت ؛ دلشان برای تو تنگ نشده ؟! برای نگاهت ؛ برای خنده های از سر ذوقت ... فیتیله ی عمرت بکشد پایین ! این نفرین را به خودت بگیر " ویروس چشم بادامی" از قرنطینه به بهار ..‌‌. به گوشم : دلم تنگ است ... ...

آخرین شبِ آخرین فروردین این قرن هم تمام شد دیگر هیچ فروردینی با هزار و سیصد شروع نخواهدشد.... براستی که چه زود میگذرد و چه زود دیر میشود با آرزوی بهترین ها‌‌... وپایان همه دل خستگی ها ورفع گرفتاریها اول اردیبهشت ماهت مـــبــارکـــ پســـرکــم ... عکسی از گلپسری با عکاسی خودش ...